* اشکالی که وارد است اینست که اگر امام حسین برای جنگ میرفته چرا خانواده و بچه های کوچکش را همراه آورده بوده ؟ اگر امامان شیعه ادعا داشتند که از غیب مطلع اند و می دانسته اند که قرار است کشته شوند آیا قدرت تصمیم گیری باری مقابله با بحران را نداشته اند ؟ آیا کشته شدن حسین بهتر از پیروزی او و برقراری یک حکومت اسلامی مورد میلش بوده ؟

اما اینکه چرا مام حسین خانواده اش رو به همراه خود برد این بود که 18000 نفر از امام حسین برای استقرار در کوفه دعوتنامه نوشته و بیعت کرده بودند . به همین دلیل ایشون با خانواده و اصحاب به سمت کوفه حرکت کردند.

اما اینکه گفته شد اگر امام حسین علیه السلام علم غیب داشت چرا از شهادتش ممانعت نکرد هم باید گفت که به همون دلیلی که پیامبر اسلام و سایر ائمه و 124000 پیامبر پیش از اونها هم از مرگشون جلوگیری نکردند.
باید گفت که این پرسش ناشی از دید ماتریالیستی محض است. چراکه برای چنین انسانهایی ادای تکلیف اهمیت دارد نه حضور به هر قیمتی در دنیا. به این افراد باید گفت مردان الهی دیدشان به دنیا با ماتریالیستها فرق میکند. و مقایسه ی رفتار این بزرگان با اباطیل صرفا مادی و منفعتگرایانه ای که در ذهن شماست ممکن نیست.
خوب است بدانیم که اگر امام حسین قول شبهه پراکنان از علم غیب در این مورد استفاده میکرد و به دعوت کوفیان (که در آن زمان تنها راه باقی مانده بود) لبیک نمیگفت، امروز همین افراد بهانه جوی مغرض چیز دیگری برای تخریب امام شیعیان سر هم میکردند و میگفتند که تقصیر خودش بود که بیعت 18000 نفر را نپذیرفت تا کشته شود!!!

در مورد پیروزی امام حسین و برقراری حکومت باب میلش و بهتر بودن آن نسبت که کشته شدن ایشان هم باید گفت که از این سوال مشخص است که شبهه وارد کننده ی این مطالب از کمترین اطلاعات تاریخی هم بی بهره است. وگرنه میدانست که راه پیروزی دنیوی برای امام حسین جز همین کاری که کرد میسر نبود. امام حسین در مدینه بین بیعت با یزید ملعون و فاجر و مرگ، ترک مخفیانه ی مدینه به سمت مکه را انتخاب کرد. و در مکه هم به جای کشته شدن در حرم الهی و ریختن حرمت خانه ی خدا، نیمه کاره کردن حج و حرکت به سمت کوفه را انتخاب کرد. و در کربلا هم با توجه به محاصره و جلوگیری از برگشت ایشان و حرکت به دیار دیگر، بین بیعت با منحرف کننده ی دین رسوال الله و شهادت در راه احیای دین رسول خدا ، شهادت پر افتخار را بر زندگی ننگ آور و بیعت با یک شرابخوار حیوان باز ترجیح داد. تا راه سعادت را به همه ی آزادگان پس از خود بیاموزد (البته درک چنین مسائلی برای ذهنهای دنیا زده سخت و دشوار است. ما هم انتظاری نداریم که ماتریالیستها و اومانیستها عظمت چنین حرکتی را درک کنند)